Inleiding
Stichting
Interkerk = terug naar ‘af’ Het
is nooit de bedoeling geweest dat de christelijke kerk verdeeld
zou worden.
God zal aan dat proces zeker leiding geven, WANT HIJ STAAT ERACHTER op grond van het gebed van Zijn Zoon (Johannes 17)! Doordat deze mensen uit liefde de kerken waar ze bij aangesloten zijn niet zullen verlaten, maar méér dan voorheen betrokken zijn en ervoor bidden, zal er een proces plaats vinden waardoor de muren van de kerken steeds verder van binnenuit ondergraven worden, en tenslotte zelfs de leiders de verdeeldheid op zullen geven! Zullen ze dat allemaal doen? Daar is een wonder voor nodig, want te vrezen valt dat in een deel van de kerken een rest zal overblijven die zich absoluut niet wil verzoenen met christenen uit andere kerken. Hoe dat afloopt? God weet het. Misschien is Jezus dan allang teruggekomen! Zeker is dat herstel van eenheid slechts in een tijd van geestelijke opwekking of juist van verdrukking tot stand kan komen: slechts door een nieuwe Liefde of door een grote nood zal men elkaar weer op willen zoeken. Het kan! Dus is in tegenstelling tot wat velen beweren de weg terug wel degelijk mogelijk, waarbij het gezegde ‘onbekend maakt onbemind’ voor velen een rem is. Het tempo waarin het herstel van de eenheid plaats vindt wordt bepaald door het verlangen daarnaar bij de christenen, dwars door de kerken heen. De weg erheen is als de woestijnreis die het volk Israël naar het beloofde land maakte. Jaar in - jaar uit, dag in - dag uit, was er vóór en àchter hen woestijn, en geen uitzicht dat ze er eindelijk waren, tót op een dag het plotseling zover was! Al die jaren waren daar dagelijks de huilende baby’s, ondeugende kinderen, echtgenoten die ruzie met elkaar hebben, mekkerend vee, eentonig eten, mopperende, egoïstische mensen en mensen die altijd ruzie maken en van een mug een olifant maken en het licht in een andermans ogen niet gunnen.Ook tijdens ‘onze’ woestijnreis worden de deelnemers steeds opnieuw beproefd of zij werkelijk nog de wil hebben om verder te gaan, of dat zij liever terugkeren naar het oude bekende: de ‘eigen’ kerk met zijn ‘veilige’ muren.De tegenstander van God beseft veel meer dan de christenen wat voor geweldige dingen er gaan gebeuren wanneer de christenen weer één worden, wat af te leiden valt uit Jezus’ gebed om eenheid (Johannes 17; zie o.a. de tekst hierboven): door de liefde die de christenen voor elkaar hebben en door de manier waarop ze zich in de maatschappij opstellen zullen er veel mensen tot geloof komen, omdat je aan hen kunt zien dat hun ervaring ‘echt’ is. Ego-trippers? Meer dan 25 jaar ervaring van Stichting Interkerk heeft geleerd dat de beproevingen bijna uitsluitend liggen op het gebied van elkaar willen liefhebben, elkaar trouw blijven en elkaar willen dienen, wat altijd méér van je kost dan je lief is. Dat was het kenmerkende van Jezus en van de eerste christenen; ik stel me zo voor dat de eerste christenen stonden te dringen wie van hen mocht helpen als er ergens een probleem ontstond! Je leven opgeven voor je hobby ervaart niemand als een offer, maar jezelf en je vrije tijd opgeven voor iemand anders, die je misschien van nature helemaal niet ligt, is andere koek; dat lukt pas op het moment dat je je realiseert dat wat je doet niet primair voor die ánder is, maar voor Jézus! 'Wat u ook doet, doe het van harte, alsof het voor de Heer is en niet voor de mensen' (Kolossenzen 3:23). Steeds opnieuw creëert God situaties waarin de ‘woestijnreizigers’ moeten beslissen of ze bereid zijn elkaars lasten te dragen, dan wel dat ze oogkleppen opzetten en hun eigen gang gaan. Steeds opnieuw moeten ze beslissen of ze ten opzichte van elkaar in het licht willen blijven wandelen en nadrukkelijk weigeren dat er onderlinge spanning, verwijdering en duisternis ontstaat – of niet. Johannes schrijft hierover uitvoerig in zijn brieven en kent slechts twee uitersten: òf je hebt iemand lief, òf je haat hem. Iemand een béétje liefhebben is voor hem (en voor God!) hetzelfde als hem haten, wat gelijk gesteld wordt met moord (1 Johannes 3:15). Voortdurend wordt het werk door God beproefd op wat in 1 Johannes 3:16-17 staat: ‘Wat liefde is, hebben we geleerd van Hem die zijn leven voor ons gegeven heeft. Daarom horen ook wij ons leven te geven voor onze broeders en zusters. Hoe kan Gods liefde in iemand blijven die meer dan genoeg heeft om van te bestaan, maar zijn hart sluit voor een broeder of zuster die hij gebrek ziet lijden?’ De duivel werkt heel vaak in op je gevoelens, en tracht iemand tot uitspraken te brengen als:
Een klein voorbereidend begin van herstel van de eenheid is er vandaag in Hoorn. God voegt mensen toe. Er zijn ook mensen (tijdelijk?) afgevallen die de beproevingen te zwaar vonden en de prijs te groot. Met elkaar gaan we verder. Zodra de door God bepaalde maat van volharding van het elkaar lief hebben en elkaar dienen bereikt is zal 'het beloofde land' bereikt worden, zullen de 'wolken' scheuren en zal de eenheid tussen de christenen zichtbaar hersteld worden, door zich als een snel groeiende olievlek over Hoorn te verspreiden. 
- méér dan een droom.
|
